آخرین سلام
چند ساعت قبل آخرین بازی تدارکاتی تیم ملی برای جام جهانی به پایان رسید و ایران با یک برد دلچسب با تماشاگران وداع کرد تا امید بازیهای زیبا در آلمان را برای دوستداران خود زنده کند.
البته ایرادهائی هم در سیستم دفاعی تیم دیده مسشد اما با باور بر توانائیهای ستارگان پارسی میتوان درخشندگی ایرانی را در این میدان مهم جهانی به همگان نشان داد.
ایرانی همیشه سرافراز بوده و در پناه یزدان واین بار هم با بدرقه دعای دوستداران با سرافرازی و غرور به میهنمان ایران باز خواهند گشت.
به امید شادی تمامی ایرانیان
ژاپن را باید ببریم
در آخرین بازی دور دوم انتخابی جام جهانی از گروه دوم در آسیا باید به مصاف ژاپن برویم. و باید ببریم.
چهار ساله که هر ماه که رده بندی فیفا منتشر میشه باید چشمامونو تنگ کنیم و اسم ژاپن را بالاتر از اسم ایران عزیز ببینیم و دم بر نیاوریم. و حالا بهترین فرصت را داریم. در بازی رفت برده ایم و با برد در بازیس برگسشت میتوانیم به تمام جهان ثابت کنیم که برتر از چشم بادامیها هستیم. از امروز تا سوت پایان بازی با ژاپن باید فقط به برد فکر کنیم. باید ایرانی باشیم و باید میهن پرستتر از همیشه باشیم.
نمیدونم حرف منو قبول دارین یا نه اما من فکر میکنم ما وارد یک جنگ شده ایم. در تنها جبهه ای که تا بحال با آنها وارد جنگ نشده بوده ایم. برای اولین بار در تاریخ باید ایران بر شرق دور هم پیروز شود تا آنها هم مانند رومیها یونانیها مصریها و . . . . طعم شکست از ایران را بچشند. باید ایرانیتر از همیشه باشیم. باید ناسیونالیست تر از تمام تاریخمان باشیم. باید ببریم.
و باید در رده بندی ماه جولای بالاتر از تمام آسیا باشیم. بالاتر ... بالاتر.
لطفا نظر بدین
آفرین بچه ها - سلام آلمان
سربلند باد ایران و ایرانی
غروب چهارشنبه بسیار زیبا بود. تمام ایران به سه رنگ پرچم خود افتخار میکردند و شادمان از انتقام بودند.
ساعت ۲۱ روز چهارشنبه تمام ایرانیان یا در خیابانهاذ شادمانی میکردند و یا به حال آنهائی که در خیابان بودند غبطه میخوردند و من از این گروه دوم بودم. نمیدونم چرا همیشه باید در بهترین لحظات شانس بد هم همراه من باشد؟ آخه چرا همین ساعتها باید من سر کار باشم؟ اصلا چرا قبول کردم که این هفته شبکار بشم؟ ای لعنت بر این شانس.
چهار شنبه همه ما چهار سال قبل رو مرور میکردیم. همون ساعتهائی رو که بحرینیها با پرچم عربستان دور افتخار میزدند چون داغ جام جهانی رو بدل ما گذاشته بودند. و حالا بعد از چهار سال انتقام چه شیرین است. چه زیباست این پرچم سه رنگ. چه زیباست...
و چه زیباست عاشق بودن به این سه رنگ زیبا.
با اقتدار به جام جهانی رفتیم. به شیرینی انتقام بلیطهای آلمان را رزرو کردیم. بچه ها متشکریم.
ابراهیم پنجه هایت را میبوسیم. یحیی مرسی. ستار دست مریزاد. فریدون دوستت داریم. مهدی دمت گرم گل کاشتی. جواد مخلصتیم. حسین خیلی نازی. علی بازم دریبل بزن. وحید ایولله. کاپیتان چیکار کردی ی ی و... نصرتی خوابت خیر بود همیشه زنده باشی.
به جام جهانی رفتیم. زیبا رفتیم. بعد از هشت سال . . . .
آلمان باید از همین امروز منتظر هنرنمائی سربازان ایران باشد. ۱۱ مرد جنگی در میدان سبز بتازید که دعای خیر ۲۵۰۰ سال ایرانی بودن ما بدرقه راهتان است.
پیروز باشید. همیشه
سلام بر آلمان ۲۰۰۶
هورا...به جام جهانی رفتیم
نتیجه دیدار ایران - کره شمالی
از ساعت ۱۹:۰۵ روز جمعه دو تیم ایران و کره شمالی در ورزشگاه بزرگ آزادی و در مقابل دیدگان حدود ۵۰هزار ایرانی مشتاق به مصاف هم رفتند.
قبل از شروع بازی آنچه مشخص بود اینکه این بازی میتوانست کلید جام جهانی برای تیم ایران باشد و از طرفی تیم کره شمالی نیز با وجود اینکه تقریباْ هیچ امیدی برای رفتن به جام جهانی نداشت اما با توجه به مسائل بوجود آمده در بازی رفت دو تیم انگیزه بسیار بالائی برای ممانعت از صعود ایران داشت و با یک ترکیب کاملا دفاعی و برای گرفتن دو امتیاز حساس از ایران در مقابل مردان ما صف آرائی کرده بود.
با شروع بازی و در همان ده دقیقه اول مشخص شد که کره برای جلوگیری از طراحی و سازماندهی بازی تیم ایران از کار انداختن علی کریمی را در دستور کار خود دارد و بازیکن شماره ۲۰ این تیم سایه به سایه کریمی درتمام زمین بازی را همراه و در مقابل او بود و ما باز به این نکته دردناک رسیدیم که با از کار افتادن کریمی شانس چندانی برای سودد بردن از شانسهای گل خود نخواهیم داشت و این نقطه ضعف و پاشنه آشیل بزرگ تیم ما میباشد.
به هر تقدیر در همان نیمه اول و بدنبال یک توپ برگشتی و توسط رحمان رضائی تیم ایران به گل برتری دست یافت تا در نیمه دوم ۵۰ هزار تماشاگر شاهد یک بازی کسالت بار از طرف تیم ایران باشند و تا حدودی از فدراسیون بین المللی فوتبال ممنون باشیم که ۵۰هزار نفر دیگر را از دیدن این بازی نجات داد.
در هر صورت با کسب این نتیجه میتوان گفت که تقریبا به جام جهانی رسیده ایم و از دو بازی آینده خود تنها یک امتیاز میخواهیم تا حتی اما و اگرها نیز مانع صعود ما نشوند.
هر چند من خود یکی از منتقدین پر و پا قرص علی دائی میباشم اما بی انصافی است اگر این نکته را نگوئیم که کاپیتان یکی از بهترین بازیهای چند ماه اخیر خود را به نمایش گذاشت و ما را با چند چشمه از حرکاتش به یاد اوج فوتبالش در چند سال گذشته انداخت.
به امید بازیهای زیباتر در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان.