استقلال محبوب قلبهای ایرانی
استقلال محبوب قلبهای ایرانی

استقلال محبوب قلبهای ایرانی

علی پروین از پرسپولیس رفت

بعد از باخت سنگین پرسپولیس در مقابل فخر سپاسی علی پروین سرمربی و مدیر فنی تیم پرسپولیس اعلام کرد که دیگر هیچ گاه روی نیمکت این تیم نخواهد نشست.

رکورددار مربی گری پرسپولیس حریف همیشگی و قدرتمند استقلال عزیز گفته که واقعا نمی دانم چرا به فجر باختیم. با وجود اینکه پرسپولیس حریف تیم محبوب من است اما باید اعتراف کنم که پروین آدم کوچکی در فوتبال ما نیست و جدائی او از پرسپولیس ضربه به فوتبال ماست. زیرا می دانیم که او جز پرسپولیس در هیچ تیم دیگری به شکل جدی فعالیت نخواهد کرد.

استقلال - صبا باطری

یکبار دیگر داوری ضعیف در دیدارهای لیگ برتر مشکل ساز شد. آیا واقعا درک این موضوع که سهراب بختیاریی زاده به عمد ساق اکبرپور را نشانه رفته سخت است. و آیا حرکت ناجوانمردانه نوازی فقط مستحق یک کارت زرد بوده است. واقعا جای تاسف است که بازیکنانی که به هر دلیل چه فنی و چه اخلاقی از فیلتر استقلال عبور نکرده و تصفیه شده اند چنین در مقابل تیم قبلی خود ناجوانمردانه بازی کنند و افسوس که داور بازی هم با سوت زدنهای پراشتباه و بعضا ناشی از ترس خود این نابازیکنان را جری تر کرد. داور بازی به قدری دستپاچه شده بود که از حداقل ۷ دقیقه تلف شده بازی تنها سه دقیقه را دید و در همین سه دقیقه نیز حدود ۲ دقیقه زمان مصدومیت کاپیتان فکری را اصلا محاسبه نکرده و بلافاصله بعد از مداوای نسبی او سوت پایان بازی را به صدا درآورد.

نتیجه این بازی زیاد اهمیت نداشت چون حتی با کسب همین نتیجه هم امکان رسیدن رقبای استقلال به صدر جدول در حد صفر میباشد اما این نود دقیقه ماهیت بسیاری را به استقلالیها نشان داده و در ضمن بازیکنان را به این نکته آگاه نمود که برای رسیدن به قهرمانی این دوره از مسابقات علاوه بر قدرت حریفان بایستی خود را در مقابل خیلی از نیروهای دیگر هم آماده کنند که هر آن احتمال تکرار مسائل داوری به شکل این دیدار و قضاوت افشاریان در مقابل سپاسی وجود دارد.

به امید قهرمانی استقلال

سلام دوباره

سلام به تمام دوستانی که در این چند ماه گذشته به سایت سر زدن و دیدن که هیچ خبری نیست.

امروز بعد از حدود ۵ ماه دوباره دست بکار شدخ تا باز هم از استقلال عزیزم بنویسم. متاسفم که نمیتونم بگم تو این مدت کجا بودم و چه اتفاقاتی برام افتاده اما در هر حال امیدوارم که دوباره دوستانی باشند که برام یام بگذراند و باز هم مرا شرمنده خودشان بکنند.