آفرین بچه ها - سلام آلمان

سربلند باد ایران و ایرانی

غروب چهارشنبه بسیار زیبا بود. تمام ایران به سه رنگ پرچم خود افتخار میکردند و شادمان از انتقام بودند.
ساعت ۲۱ روز چهارشنبه تمام ایرانیان یا در خیابانهاذ شادمانی میکردند و یا به حال آنهائی که در خیابان بودند غبطه میخوردند و من از این گروه دوم بودم. نمیدونم چرا همیشه باید در بهترین لحظات شانس بد هم همراه من باشد؟ آخه چرا همین ساعتها باید من سر کار باشم؟ اصلا چرا قبول کردم که این هفته شبکار بشم؟ ای لعنت بر این شانس.
چهار شنبه همه ما چهار سال قبل رو مرور میکردیم. همون ساعتهائی رو که بحرینیها با پرچم عربستان دور افتخار میزدند چون داغ جام جهانی رو بدل ما گذاشته بودند. و حالا بعد از چهار سال انتقام چه شیرین است. چه زیباست این پرچم سه رنگ. چه زیباست...



و چه زیباست عاشق بودن به این سه رنگ زیبا.
با اقتدار به جام جهانی رفتیم. به شیرینی انتقام بلیطهای آلمان را رزرو کردیم. بچه ها متشکریم.
ابراهیم پنجه هایت را میبوسیم. یحیی مرسی. ستار دست مریزاد. فریدون دوستت داریم. مهدی دمت گرم گل کاشتی. جواد مخلصتیم. حسین خیلی نازی. علی بازم دریبل بزن. وحید ایولله. کاپیتان چیکار کردی ی ی و... نصرتی خوابت خیر بود همیشه زنده باشی.
به جام جهانی رفتیم. زیبا رفتیم. بعد از هشت سال . . . .
آلمان باید از همین امروز منتظر هنرنمائی سربازان ایران باشد. ۱۱ مرد جنگی در میدان سبز بتازید که دعای خیر ۲۵۰۰ سال ایرانی بودن ما بدرقه راهتان است.
پیروز باشید. همیشه